eind 17e eeuw aan de Kaap vestigden. In het Afrikaans veranderde de naam chenin in ‘steen’. Andere witte soorten die het aan de Kaap opmerkelijk goed doen zijn de nieuwkomers Sauvignon Blanc en de Chardonnay. Verrassend goede wijnen worden ook gemaakt van de Ssemillon. Ooit was die druif goed voor ruim 90% van de totale Kaapse aanplant, nu is dat nog maar een fractie daarvan. Muskaat in zowel witte als rode versie werd en wordt aan de Kaap gebruikt voor versterkte zoete wijnen. Ook deze druif kreeg een opvallende naam: Hanepoot. Net zo vanzelfsprekend als de aanplant van Chardonnay en Sauvignon Blanc voor wit is die van de Bordeaux variëteiten Cabernet Sauvignon en Merlot voor rood. Ze leveren ofwel varietal-wijnen ofwel blends. Zuid-Afrika’s rode specialiteit is de Pinotage, een kruising tussen Pinot Noir en Cinsaut. In stijl varieert de wijn van fruitig tot zeer krachtig. Ondanks het unieke, uitgesproken karakter van de Pinotage wordt de druif ondergewaardeerd. Anders ligt dat bij de Syrah, die in Zuid-Afrika meestal Siraz genoemd wordt. De aanplant daarvan vertoont nog altijd een opgaande lijn. Pinot noir is in Zuid-Afrika slechts mondjesmaat aangeplant, aangezien er maar weinig plaatsen zijn waar het koel genoeg is voor dit ras.

Wijngebieden

Het wijnland Zuid-Afrika wordt opgedeeld in grote regio`s, die meerdere districten omvatten. De districten bevatten weer kleiner deelgebieden, die wards heten. De eerste wijngaarden van de Kaap werden aangelegd in Constantia, aan de ‘achterkant’ van de Tafelberg en tegenwoordig een buitenwijk van Kaapstad. Het bekendste gebied en tevens centrum van de Kaapse wijnbouw is Stellenbosch, bijgenaamd Eikestad vanwege de vele eikenbomen in de stad. Met een grote verscheidenheid aan wijnen, zowel wit als rood. Qua reputatie en bekendheid is Paarl een goede tweede en de eeuwige concurrent van Stellenbosch. Vergeleken met Stellenbosch is Paarl over het algemeen wat warmer. De lokale specialiteit hier is Syrah/Shiraz. Getuigen Stellenbosch en Paarl van het Hollandse verleden van de Kaap, in Franschhoek kun je dan weer de Franse sfeer opsnuiven. De bovengenoemde gebieden liggen allemaal op korte afstand van Kaapstad. In de loop der tijd is de wijnbouw echter steeds verder uitgebreid naar het noorden, noordoosten en oosten. Ten noorden van Kaapstad gebeurde dat in gebieden als Swartland en Tulbagh, richting noordoosten en achter de bergen in de Breede Rivier vallei, Robertson en Worcester, en naar het oosten in het koele Walker Bay, pal aan zee.

Geschiedenis

De lange wijngeschiedenis van Zuid-Afrika begon bij de Nederlander Jan van Riebeeck. Hij creëerde hier in 1645 een bevoorradingspost voor de VOC. In de enorme ‘moestuin’ die later Stellenbosch ging heten, werden de eerste druivenranken aangeplant. De eerste serieuze aanzet voor wijnproductie kwam pas rond 1685 met de uit Frankrijk gevluchte Hugenoten, die wijnkennis hadden meegenomen uit hun vaderland. Hiermee ontstonden de eerste contouren van Zuid-Afrika als serieus wijnland. In de loop van de 20e eeuw stonden wereldwijde handelsembargo’s tegen de apartheid uitbreiding van de wijnbouw in de weg. Vanwege geldgebrek en een kleine afzetmarkt moesten wijnbouwers de kwaliteit laag houden. Vanaf de afschaffing van de apartheid nam de vraag uit de hele wereld snel toe en kwam de kwaliteitsverbetering in een stroomversnelling.